แรงงานจีน ตามหลังเยอรมนี? จีนจะทำอย่างไร เมื่อคนรุ่นใหม่ตื่นตัวกับ ‘กระแสนอนราบ’ มากกว่า ‘996’
ฝาน หยู่วซวน แรงงานจีน ช่างเครื่องอายุน้อยที่ได้รับการฝึกฝนทักษะ ที่เวลาส่วนใหญ่ของเขานั้นใช้ไปกับการนอนซะเป็นส่วนใหญ่ หรือท่องอินเทอร์เน็ต เขาทำงานที่ร้านบุหรี่ไฟฟ้า ซึ่งได้รับค่าจ้าง 6,000 หยวนต่อเดือน (ราว 31,280 บาท) แต่หลังจากทะเลาะกับลูกค้า ฝานจึงตัดสินใจลาออกจากงานในช่วงสองเดือนก่อน
ตั้งแต่นั้นมา ฝาน ชายวัย 20 ปี ก็ได้ทำใช้เวลาส่วนใหญ่ประจำวันของเขา ไปกับการ “นอนราบ” ด้วยการลงมือทำให้น้อยที่สุด และพยายามไม่ทำอะไร มากไปกว่าที่จำเป็น ขณะที่พ่อแม่ ยังคงตามหาตำแหน่งงานให้ลูกชายของพวกเขาอย่างไม่หยุดหย่อน
ฝานได้รับการฝึกฝนให้เป็นช่างเครื่อง ที่โรงเรียนอาชีวศึกษาในท้องถิ่น แต่เขาไม่ค่อยถนัดนัก ตลอดสามปีที่ร่ำเรียน เขาไม่มีแบบแผนที่ชัดเจน และใช้เวลาไปกับ “งานอดิเรก” อย่างการสูบบุหรี่
“ผมชอบสูบบุหรี่ หลังเรียนจบเลยไปเป็นพนักงานขายในร้านขายบุหรี่ไฟฟ้า” ฝาน กล่าว “แค่สองปีก็นานเกินพอ เพราะเบื่อกับการจัดการลูกค้า”
ทำงานหนัก แต่ไม่คุ้มกับค่าตอบแทน
เพื่อนร่วมชั้นหลายคนของฝาน ที่มาจากพื้นที่ชนบท ต่างได้งานเป็นช่างฝีมือและช่างเทคนิคในโรงงาน อยู่ในจังหวัดชายฝั่งทะเล ซึ่งเป็นศูนย์กลางการผลิตของจีน แต่ฝานพบว่า เส้นทางอาชีพเหล่านี้ไม่เหมาะกับเขา
“ผมไม่อิจฉาพวกเขาสักนิด” เขากล่าว “เพราะต้องทำงานหนัก แต่มีเงินเดือนแค่ 10,000 หยวนต่อเดือน (ราว 52,050 บาท)”
และว่า “ราคาอสังหาริมทรัพย์เฉลี่ยในตัวเมืองปักกิ่ง อยู่ที่ 100,000 หยวนต่อตารางเมตร (ราว 520,560 บาท) ผมไม่อยากเสียเวลาไปกับงานที่ทรหด โดยที่ไม่มีโอกาสก้าวหน้า”
“มันคงไม่มีตำแหน่งที่เหมาะกับผม เพราะวุฒิการศึกษาผมต่ำเกินไป” เขากล่าวเสริม
ที่มา news.trueid.net